معرفی کنه های خانواده Phytoseiidae
کنه های خانواده فیتوزئیده (Phytoseiidae) از راسته میان استیگمایان (Mesostigmata) جانورانی هستند کوچک (٢٠٠ تا ۵٠٠ میکرون) وغالبا شکارگرند. درطی پنجاه سال اخیربه خاطراینکه پارهای از گونههای این خانواده درکنترل بیولوژیک برخی ازآفات نباتی مانند کنههای گیاهخوار و حشرات ریز نقش دارند مورد توجه خاص قرارگرفته اند. ازطرفی رفتارواکولوژی پیچیده آنها باعث شده که جلب توجه نمایند. برخی گونه های فیتوزئید دوره رشد ونمو خود را طی مدت کوتاهی حدود ۴ روزطی نموده وطی یک دوره تخمگذاری 2٠-30 روزه هر ماده به طور روزانه ۵ تخم میگذارد.
کنه های شکارگرخانواده فیتوزئیده ازمهمترین دشمنان طبیعی کنه های تارتن خانواده Tetranychidaeهستند و گونه های چندی از کنه های فیتوزئید برای کنترل کنه های گیاهخوار به صورت تجارتی مورد استفاده قرارگرفته اند. علاوه بر کنه های نباتی این کنه های شکارگراز برخی ازحشرات ریز مانند سفید بالکها، تریپسها وشپشکها نیز تغذیه میکنند. روی هم رفته کنه های فیتوزئید چه به عنوان عامل کنترل بیولوژیک فعال وچه به عنوان عامل موثردرکنترل انبوهی پاره ای ازآفات نباتی، نقش موثری دربرقراری تعادل اکولوژیکی درمحیطهای طبیعی برعهده دارند.
علاقه مندی برای مطالعه درخصوص کنه های خانواده فیتوزئید به سه دلیل عمده است: ١- قابلیت شکارگری ٢- امکان بررسی رفتارهای اکولوژیکی وشکارگری درشرایط آزمایشگاهی ٣- جالب بودن خصوصیات رده بندی و تاکسونومی آﻧﻬا است.
تغذیه اختصاصی برخی از گونه های فیتوزئید ازگونه های خاص کنه های تارتن مانند تغذیه موثرکنه شکارگرPhytoseiulus persimilis Athias-Henriot ازکنه تارتن دولکهای درشرایط گلخانه ای باعث شده که ازاین کنه شکارگر به صورت تجارتی برای کنترل کنه تارتن دولکهای درگلخانه های خیار، گوجه فرنگی و برخی نباتات گلخانه ای دیگر استفاده شود. به منظوراستفاده موثرواتخاذ روشهای مناسب درجهت حفاظت وحمایت ازکنه های شکارگرخانواده فیتوزئیده درهر منطقه شناسایی گونه های مختلف آﻧﻬا، گیاهان میزبان وطعمه های مورد تغذیه آﻧﻬا بسیار ضروری است. برای انجام مطالعات آزمایشگاهی و نیز رهاسازیهای انبوه کنه های فیتوزئید در برنامه های کنترل بیولوژیک وIPM داشتن تعداد کافی از آنها ضروری میباشد ولازم است ازروشهای مناسب و مختلف برای پرورش آنها استفاده شود.