علایم واروا در کندو
علایم در کندو :
اولین مشکل و جزء لاینفک این آلودگی عدم ظهور علایم در شروع آلودگی است. بر حسب میزان آلودگی، فصل ,شرایط آب و هوایی، روش های پرورش و سایر آلودگیها، علایم با شدت کم و بیش ظاهر می شوند. در اوایل آلودگی زنبوردار حتی برای پیشگیری، نگرانی ندارد. فقط بعدها که فشار انگل افزایش یافت، علایم بروز میکند و زنبور دار مطلع می شود.
ـ علایم در جلوی کلنی:
· زنبوران تلف شده.
· زنبوران و شفیره های ناقص.
· لاروهای تازه جلوی تخته پرواز .
· زنبوران افتاده روی زمین، در حال حرکت بدون هدف.
· زنبوران بدون بال یا با پاهای ناقص.
· زنبوران فاقد مو و سیاه .
· وجود گروههای زنبور در نزدیک کلنی ها یا روی زمین یا روی شاخه درختان(زنبوران فراری).
ـ علایم در داخل کلنی:
· کاهش تخمگذاری ملکه.
· شفیره های موزاییک مانند.
· شفیره های زنده اما ناقص در داخل حجره های درب بسته.
· شفیره های تلف شده در داخل حجره های درب بسته، در حالت طبیعی از نظر رشد (زبان خارج و پاها جمع شده).
· لاروها جمع شده در کنج حجره، به رنگ قهوه ای روشن تا تیره، قوام خمیری و گاهی کشدار.
شفیره ها کم و بیش، خورده شده و از حجره بیرون افتاده, که در اثر کمبود پروتئین می باشد و با تأمین پروتئین میتوان پیشگیری نمود. این حالت که همخواری cannibalisme نامیده می شود بعد از تأمین پروتئین نیز اگر مشاهده شد میتوان علت دیگری, مثل کمبود گرده, داشته باشد.
· کاهش جمعیت کلنی.
· وجود ذخیره عسل و گرده نامتناسب با جمعیت کلنی.
· حمله کرم موم خوار بدلیل ضعف کلنی.
یادآوری میشود که تمام علایم اختصاصی نیستند
با آزمایش دقیق زنبوران و شفیره ها، وجود واروا نشان داده خواهد شد. در شفیره ها علایمی شبیه لوک اروپایی، لوک امریکایی، نوزاد کیسه ای ظاهر میشود. علاوه بر این بیماریها ,تضعیف کلی کلنی، زنبوران و شفیره ها قابل رؤیت میباشند. علایم فلجی حاد حاصله از آلودگی ویروسی نیز قابل رؤیت است.
تمام این علایم همیشه مربوط به آلودگی در همان لحظه نیست بلکه نشانگر بر هم خوردن تعادل بوسیله واروا است که حاصل از فشار قبلی انگل است.
در میزان شفیره های لوله ای یا واژگون افزایش دیده می شود. این به دلیل دالان هایی است که کرم موم خوار در زیر حجره ها حفر کرده است و باعث می شود لارو بطرف بالا حرکت کند تا جایی که در پوش حجره مانع می شود در اینجا لارو زنبور وارونه می شود. اگر این نقص از قبل مشاهده شود می تواند مربوط به ضعف کلنی و عواملی غیر از واروا باشد.