ترشح آنزیم­ های گوارشی در حشرات

ترشح آنزیم­ های گوارشی به داخل لوله گوارش به دو صورت ترشح پیوسته و ترشح تنظیم شده انجام می­گیرد. در ترشح پیوسته آنزیم­ها به محض سنتز شدن از سلول­های پوششی بدون توجه به محیط اطراف و بدون نیاز به سیگنال آزاد می­شوند ولی در ترشح تنظیم شده آنزیم­ها سنتز و اغلب به صورت زیموژن ذخیره می­شوند و هنگامی که یک سیگنال دریافت می­شود آزاد می­شوند.

بیشتر حشراتی که تا به امروز مطالعه شده­اند از ترشح پیوسته به جای ترشح تنظیم شده بهره می­جویند. دو ویژگی خوب بررسی شده در سیستم گوارشی مهره­داران یعنی ذخیره آنزیم­ها به صورت زیموژن­های غیرفعال و تحریک ترشح آنزیم توسط خود غذا در حشرات وجود دارد.

سیگنال­هایی که منجر به ترشح آنزیم­های گوارشی می­گردند ممکن است ناشی از تحریک بوجود آمده توسط غذای بلعیده شده باشد، که به این حالت کنترل غذایی گفته می شود، یا از تحریک هورمونی و یا از کنترل پاراکربن ناشی می­شود. تمایز بسیار دقیق بین این مکانیزیم­های کنترل آنزیم از تحلیل­های آزمایشی همیشه واضح و روشن نمی­باشد و همپوشانی ظریفی در این مکانیزیم­ها وجود دارد. به طور کلی مکانیزیم­های کنترل پراندیال و پاراکرین ترشح آنزیم متداولترین مکانیزیم در حشرات هستند. پروتئین­های موجود در غذا محرک ترشح آنزیم گوارشی در بسیاری حشرات می­باشند. در این مورد که این مواد به طور مستقیم روی سلول­های ترشح کننده آنزیم عمل می­کنند، یا از طریق سلول­های اندکرین مفروض موجود در لوله گوارش بسیاری از حشرات عمل می­کنند به خوبی شناخته شده نیست.