کنه زرد سیب زمینی

        Polyphagotarsonemus latus (Acari: Tarsonemidae )  

                                                    Eng.: Broad mite

مناطق انتشار

تاکنون از نیوزیلند ، استرالیا ، نیجریه ، گینه ، فیلیپین ، هند ، آرژانتین ، آفریقای جنوبی ، موزامبیک ، زیمباوه، اردن ، مراکش ، مصر ، اسرائیل ، برزیل ، کاستاریکا، مکزیک ، هلند ، نپال ، تونس ، الجزایر و ایران گزارش شده است...

گیاهان میزبان

این آفت پلی فاژ بوده و به طیف وسیعی از گیاهان شامل سیب زمینی ، عشقه ، خیار ، توتون و فلفل حمله می کند .

 شکل شناسی

ماده ها سفید یا زرد شفاف ، به شکل شلجمی و به طول 2/0 میلیمتر . نرها با بدنی کوتاه و شلجمی شکل  ، آپودم ها کاملاً مشخص پروپودوزوما با 4 جفت موی پشتی  ، کاپیتولوم کوچک .

خسارت

این آفت با تغذیه از برگ های انتهایی و غنچه های گیاه خیار ، گوجه فرنگی و ... سبب تغییر شکل آن ها شده و در نهایت غنچه های خشک شده و خسارت دیده باز نمی شوند . همچنین به تغذیه از فلفل سبب قهوه ای شدن و خشک شدن آن ها گشته و میزان محصول را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد . خسارت در سطح زیرین برگ ها  و بین رگبرگ های قهوه ای شده  متمرکز می گردد و قادر است 4 هفته پس از آلودگی 75% بوته ها را بدون برگ نماید .

زیست شناسی

در شرایط دمای 25 درجه سانتی گراد در رطوبت 70 درصد طول هر یک از مراحل جنینی 32/1 ، لارو 1/1 ، پورگی 12/1 و دوره پیش از تخمگذاری 3/1 روز و در نتیجه یک نسل آفت در این شرایط 84/4 روز به طول می انجامد . افراد کامل نیز حدود 8 روز عمر می نماید . ماده ها پس از جفت گیری روی برگ های شاداب و جوان منتقل شده به طوری که کنه نر ماده ها را قبل از جفت گیری روی خود سوار نموده و پس از انتخاب محل مناسب ، جفت گیری کرده و سپس کنه ماده همانجا تخمگذاری می نماید . محل تخمگذاری را نرها انتخاب می نمایند . این کنه ها به طرق مختلف اننتقال پیدا می کنند که یکی از آن ها با استفاده از حشراتی مثل مگس های سفید گلخانه است کنه به پای این حشرات چسبیده و منتقل می شود ( این نوع حرکت را فورزی می نامند)

 روش های کنترل

 جلوگیری از ورود مگس های سفید به گلخانه ها

 با توجه به اینکه بهترین ناقلین این آفت مگس های سفید هستند لذا با نصب توری مناسب می توان از ورود این حشرات به داخل گلخانه ها ممانعت بعمل آورده و در نتیجه از انتقال آفت جلوگیری نمود .

بیولوژیکی

 از کنه شکارگر Neoseiulus cucumeris در برخی از نقاط آلوده از جمله اسرائیل استفاده شده است.

 شیمیایی

 این کنه توسط  حشره کش هایی مثل دیازینون  60 درصد به میزان 5/1 لیتر در هکتار کنترل می شود ولی می توان از کنه کش هایی مثل آبامکتین و پروپارژیت نیز بر علیه آن ها  استنفاده کرد .