علایم واروا روی زنبورها

علایم واروا روی زنبوران بالغ :

ـ اثرات جسمی: حضور یک یا چند انگل، زنبور را در حرکت ، پرواز و در همه فعالیت هایی که در داخل کلنی انجام می دهد, دچار ناراحتی می کند .

ـ اثرات انگلی :

بطور دوره ای واروای ماده همولنف زنبور را می مکد و باعث تضعیف زنبورمی شود و در سوخت و ساز زنبور ایجاد اختلال می نماید.

تخمین زده شده است که 1/0 یا 2/0 درصد حجم همولنف یک زنبور کارگر توسط واروا در هر وعده غذا بلع می شود و در یک دوره کامل زندگی زنبور، 40% حجم همولنف زنبور بلعیده می شود.

کاهش تعداد سلولهای خونی (هموسیت ها) و تغییر میزان پروتئین همولنف نیز گزارش شده است. میزان اهمیت این تغییرات بستگی به تعداد انگل ها دارد. 

در هنگام آلودگی شدید، بر روی کار غدد ماندیبولار و هیپوفارنژیال اثر گذاشته و در نتیجه روی کیفیت ژله رویال اثر می گذارد. اثر دیگر آن مصرف ذخایر چربی است که اهمیت زیادی در متابولیسم زنبور عسل دارد.

ـ ناقل اجرام:

 منفذ حاصله از زواید دهانی واروا موقعیت را برای ورود اجرام بیماریزا مخصوصاً ویروس فلجی حاد فراهم می کند.

بطور کلی، زنبوران بالغ یک کاهش فعالیت را نشان می دهند که در نتیجه اختلال در سوخت و ساز آنهاست و منجر به کاهش عمر آنها می شود .در یک آزمایش ,گروهی از زنبوران آلوده با گروهی از زنبوران سالم در شرایط آزمایشگاهی مقایسه شدند . بعد از بیست و پنج روز 25%  از زنبوران آلوده زنده ماندند ,در حالیکه از زنبوران سالم 50% زنده مانده بودند.

 علایم در شفیره ها:

ایجاد جراحت:

واروا با رفت و آمد به داخل حجره باعث تخریش و خسارت به صفحاتی که منشأ اندامهای ضمیمه می باشند، می شود. در نتیجه زنبوران ناقص الخلقه (بدون بال) متولد می شوند. کمبود جا حاصله از حضور واروا مانع رشد هماهنگ زنبور در آینده می شود.

6% زنبوران متولد شده آلوده دچار نقص در اندازه شکم می باشند. برخی از لاروهای شدیداً آلوده، درست قبل از پوشیده شدن درب حجره، از حجره خارج گردیده و روی کف کندو می افتند. داخل حجره های آلوده، مصرف اکسیژن افزایش یافته و منجر به آسیب به لارو می شود.

 اثرات انگلی:

در اثر آلودگی در دوره شفیره ای، 15 تا 40 درصد حجم همولنف از بین می رود. این مسئله بر سوخت و ساز اثر گذاشته و منجر به تولد زنبوری ناتوان و محکوم به زندگی کوتاه با غدد تحلیل رفته، می گردد.

با وجود یک تا سه جرب حجم غدد هیپوفارنژیال 5/13% و وزن حشره بالغ 30% کاهش می یابد.

 انتقال اجرام:

بیماریزایی ثانوی توسط واروا مشاهده است. برخی بیماریهای  مربوط به شفیره ها مثل لوک اروپایی، آمریکایی، نوزاد کیسه ای افزایش می یابد.

اثر ویروس هایی که در کلنی وجود داشته ولی بیماریزایی نداشته اند, تشدید می شود. با تغذیه مستقیم واروا از همولنف ویروس ها وارد بدن لارو شده, باعث مرگ لارو یا تولد زنبور ناقص شده و یک وضعیت مشخص را بر روی قاب ها نشان می دهد.

زنبوران آلوده ای که متولد می شوند از نظر جسمی کم و بیش ناقص هستند. وزن خود را از دست داده، بسته به شدت انگل، 6/21% وزن خود را از دست می دهند. وجود جرب ها بر روی زنبوران بالغ نیز اثرات این آلودگی را افزایش می دهند.