کنه های گیاه خوار

درطول چند دهه اخیر صدمات ایجاد شده درگیاهان توسط کنه های تارتن وعکس العمل های ویژه گیاهان مورد توجه ویژه کنه شناس ها و فیزیولوژیست های گیاهی بوده است. تغذیه این کنه ها باعث تغییرات دراندام های منفرد گیاهی، بافت ها، سلول ها و تغییرات درفرآیند های شیمیایی و بیوشیمیایی گیاهان می باشد. عکس العمل های بوجود آمده درگیاه پس از تغذیه کنه نظیر تغییرات دررنگ برگ، کاهش نرخ رشد از علائم خارجی هستند که ازصدمات مکانیکی وتغییرات بیوشیمیایی حاصل می شوند. کنه های تترانیکیده ازشیره سلولی تغذیه کرده وغذای مورد نیاز خود را از طریق سوراخ کردن سلول های گیاهی توسط استیله ها و مکیدن آنها بدست می آورند. این استیله ها باریک بوده که همان بندهای متحرک کلیسری هستند. استیله ها کنارهم قرار گرفته و کانال غذایی را تشکیل می دهند. هرکنه درهر دقیقه قادربه سوراخ کردن 20 عدد سلول می باشد. درحین تغذیه ازبرگ مواد بخصوصی ازجمله کلروپلاست ها درروده میانی جمع شده ودولکه موجود روی بدن کنه دونقطه ای مربوط به این مواد می باشد.

علائم تغذیه کنه های تارتن در گیاهان کنه های تارتن از جمله مهم ترین و متداول ترین آفات گیاهی بوده وعمدتا از برگ تغذیه می کنند ولی گاهی اوقات به بخش های مختلف گیاهی ازجمله لپه ها، میوه ها، گل، جوانه و ... صدمه می زنند. علائم تغذیه کنه ها متغیربوده و بستگی به فاکتورهای متعددی دارد. ازجمله گونه کنه، مشخصات برگ یا اندام مورد حمله ازنظرشرایط فیزیکی وشیمیایی، شرایط آب وهوایی بلافاصله پس ازحمله وعکس العمل گیاه نسبت به حمله کنه. آب وهوای خشک درزمان حمله علائم خسارت را تشدید می کند کنه های تارتن عمدتا درسطح زیرین برگ ها فعالیت داشته وتغذیه می کنند با این حال برخی گونه ها درهردوسطح برگ تغذیه می کنند. علائم بارزتغذیه کنه های تارتن به صورت ایجاد لکه ها ی کوچک به رنگ روشن درسطح فوقانی برگ است که به هم پیوسته و لکه های نامنظمی را به وجود می آورند این تغییررنگ ازسفید مایل به خاکستری تا زرد و برنزه شدن دیده می شود. دربرخی گیاهان تغذیه کنه سبب پیچیده شدن برگ ها، نکروزه شدن برگ های جوان انتهای سرشاخه ها و درمواردی سوختگی و خزان برگ می شود .به طور خلاصه می توان گفت که کنه های تارتن ازمهم ترین آفات کشاورزی بوده که اغلب خسارت های زیادی را به انواع مختلف محصولات وارد می کند. کنترل کنه های تارتن اغلب به و سیله سموم شیمیایی مشکل می باشد چون آنها می توانند مقاومت خودرا نسبت به انواع سموم شیمیایی در طی مدت زمان کوتاهی توسعه دهند. بنابراین استفاده ازعوامل کنترل بیولوژیکی برای کنه های تارتن می تواند ازروش های کنترل آنها به شمار آید.