موش کور

(Ellobius lutescens Thomas)

از خانواده Cricetidae و راسته جوندگان است.
مناطق انتشار:
در شمال غربی ایران و همچنین در اصفهان انتشار دارد. عمق لانه این حیوان ۲۵-۱۵سانتی متراست.
شکل شناسی:
جثه این حیوان نسبتا کوچک تا متوسط و طول بدن آن ۱۴-۱۱سانتی متر می باشد. دم آن خیلی کوتاه می باشد. چشم ها خیلی کوچک بوده واغلب زیر موها پنهان است. رنگ بدن تیره و قسمت فوقانی سرخاکستری تیره یا خرمایی رنگ است. روی استخوان پیشانی افراد بالغ برجستگی مشخص وجود دارد که دراستخوان فرق سربه دو شاخه تقسیم شده و درانتهای جمجمه مثلثی را تشکیل می دهد.
زیست شناسی:
زمان فعالیت آن کل طول سال است. در مورد توالد و تناسل آن اطلاعات دقیقی دردست نیست.

نحوه خسارت:
این حیوان در مزارع   معمولا از بنه های   تغذیه می کند. خسارت مهم موش کور بیشتر لانه کنی وسوراخ های زیاد می باشد که در نتیجه باعث خرابی زمین می شود.
کنترل:
در صورت مشاهده این جانوردر مزارع   باید به سرعت با آن اقدام نمود،چراکه این حیوان به سرعت زاد و ولد کرده و می تواند در مدت کوتاهی مزرعه   را از بین ببرد. مناسب ترین روش کنترل موش کوراستعمال سموم گازی بویژه قرص فوستوکسن می باشد.دراین روش درداخل یکی از سوراخ های موش ۲-۱ عدد قرار داده وسپس کلیه سوراخ ها را می بندند که در نتیجه تصعید قرص ها موش ها درمدت کم از بین می روند. قرار دادن طعمه مسموم فسفردوزنگ در مسیر رفت وآمد موش نیزباعث ازبین رفتن آن می شود.آب انداختن درلانه های جانوروانتظاربیرون آمدن وکشتن موش از طرف دیگریکی از راه های کنترل است. دود دادن ازطریق اگزوزموتورنیزکه یک روش کلی وسنتی است، درکنترل انواع موش ها موثراست به این صورت که یک لوله پلاستیکی را از یک طرف به اگزوز موتور و از یک طرف به سوراخ موش متصل کرده وبقیه سوراخ ها را مسدود کرده و موتور را روشن کرده وبا ایجاد دود موشها از بین می روند. همچنین وارد کردن گازکپسول های گاز شهری به درون لانه،از راه های کنترل است.